حضرت فاطمه زهرا (س) امام نبودند، ولی به استناد روایت شریف امام حسن عسکری (ع)، حجت خدا بر ائمه اطهار (ع) بودند. ایشان در طول دوره کوتاه بعد از رحلت پدر بزرگوارشان، مهمترین راهبرد مبارزاتی سلسله امامت، یعنی مبارزه با تحریف و بدعت را بنا نهادند و نسبت به آن اقدام عملی کردند. سقیفه نشینان برای آنکه دستگاه امامت را از هرگونه اقدام و واکنشی در برابر غصب جانشینی رسول خدا (ص) خلع قدرت کنند، اقدام به حسب و غصب اموال امیرالمؤمنین (ع) و فاطمه زهرا (س) کردند.
سقیفه نشینان برای توجیه غصب فدک که متعلق به حضرت زهرا (س) بود و پیامبر (ص) در دوره حضورشان به ایشان بخشیده بودند، دست به جعل روایت زدند و گفتند از پیامبر شنیده ایم که فرمود ما پیامبران، مالی را به ارث نمیگذاریم. این حرف مقدمه تحریف بود و جاده صاف کن بدعت. حضرت زهرا (س) در برابر این اقدام، خطبهای بلیغ در مسجد مدینه ایراد کردند و در برابر بدعت و تحریف ایستادند.
اگرچه برخی اصرار دارند خطبه حضرت زهرا (س) را به یک مطالبه شخصی برای پس گرفتن یک قطعه زمین تقلیل دهند، اما گزارههای موجود در این خطبه، خود بیانگر این است که ایشان دربرابر تحریف و بدعت در دین به مقابله برخاستند، نه برای بازپس گیری یک قطعه زمین؛ چه آنکه در این خطبه اقدام به بیان فلسفه احکام میکنند.
مهمترین سؤالی که تقلیل گرایان خطبه حضرت زهرا (س) باید پاسخ دهند، این است که اگر این خطبه یک مطالبه شخصی است، چرا دختر رسول خدا در آنجا به توضیح و تفسیر فلسفه احکامی همچون نماز و روزه و حج و جهاد و امامت میپردازند؟ مگر روزه و حج و جهاد تحریف شده بود؟
حضرت زهرا (س) میدانستند که اگر در برابر تحریف کلام رسول خدا (ص) و بدعت در جانشینی ایشان قیام نکنند و به تبیین نپردازند، تحریفگران و بدعت گذاران، نماز و روزه و حج و زکات و جهاد و همه اجزا و ارکان اسلام را دچار تحریف و بدعت خود میکنند. ازاین رو شجاعانه در برابر اولین بدعتها و نخستین تحریفها ایستادند تا تاریخ خود به قضاوت بنشیند و خط حق از باطل شناخته شود.
پیگیری این راهبرد توسط ائمه اطهار (ع) در مواجهه شان با قدرتهای زمانه دلیل دیگری است که راهبرد حضرت زهرا (س) مبارزه با تحریف و بدعت برای سلسله امامت هستند. زمانی که هارون الرشید از امام کاظم (ع) خواست تا حدود فدک را مشخص کند تا به اهل بیت (ع) بازگرداند، امام کاظم (ع) حدومرز فدک را کل قلمرو حکومت اسلام معرفی کردند تا به هارون در درجه اول و به تاریخ در درجه دوم، بفهمانند مبارزه سلسله امامت نه بر سر یک زمین که در برابر تحریف و بدعت در دین خداست.